słowa : Danuta Sokołowska, muzyka : Zbigniew Łapiński 

Na moście zielonym, na moście czerwonym

Od marzeń dziewczęcych, marzeń nie spełnionych

Naiwnych miłości wstążek pogubionych

Zielonozłocistych modlitw przemodlonych

Pod mostem zielono, brunatno i szaro

W cichy ciepły wieczór, we wrzosową szarość
Płyną, uciekają dziewczęce marzenia

Dziewczęce miłości, pełne rozmodlenia

Przyjdzie, czy nie przyjdzie? Ukaże twarz w wodzie­

O Boże mój dobry, o mój dobry Boże

O mnie nie zapomnij, o moich tęsknotach

Wielkich tajemnicach, nieprzespanych nocach

Daj mi poznać miłość nawet tę niewielką

Taką zwykłą, szarą, z goryczy kropelką

A jeśli porzuci, roześlij wspomnienia

Ciche i spokojne w bezbarwne istnienie

Na moście zielonym, na moście czerwonym

Na moście zielonym, na moście czerwonym

słowa : Danuta Sokołowska, muzyka : Zbigniew Łapiński 

Cicho, cicho, cicho głos na szyby ścianie

Cicho, cicho, cicho me pierwsze kochanie

Nieduży niepokój, ot taki niewielki

Serca poruszenie, dwie deszczu kropelki

Cicho, cicho, cicho mówisz gdzieś z daleka

Wiem, że przyjdziesz do mnie, wiem, że muszę czekać

Na to niespełnione, trochę nieudane

Cicho, cicho, cicho mówisz jak przez ścianę

A po drugiej stronie niebiesko, spokojnie

Białe łodzie marzeń płyną, płyną po mnie

A me niepokoje nawet te niewielkie

Szybko się zamienią w łez gorzką kropelkę

Białe łodzie marzeń, łodzie niespełnienia

Łodzie pełne żalu i twego niechcenia

Pomóż mi zawrócić, san wyciągnij rękę

Cicho, cicho, cicho, więcej, więcej, więcej

Weź mnie z tej krainy niebieskiej niechcianej

Zamień mój niepokój w myśli rozkochane

Cicho, cicho, cicho każ do siebie płynąć

Cicho, cicho, cicho nie daj się rozminąć

słowa i muzyka : Jacek Kaczmarski 

Dlaczego wszyscy ludzie mają zimne twarze

Dlaczego drążą w świetle ciemne korytarze

Dlaczego ciągle muszę biec nad samym skrajem

Dlaczego z mego głosu mało tak zostaje

Krzyczę, krzyczę, krzyczę w nieboglosy!

Aaaaa! Zatykam uszy swe

*Smugi w powietrzu i mój bieg

niewidzialny szept

Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie

Aaaaa! Zatykam uszy swe

Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie

Kim jest ten człowiek, który ciągle za mną idzie

Zamknięte oczy ma i wszystko nimi widzi

Wiem że on wie, że ja się strasznie jego boję

Wiem, że coś mówi, lecz zatkałam uszy swoje

Krzyczę, krzyczę, krzyczę w nieboglosy!

Aaaaa! Czy ktoś zrozumie to

Nie kończy się ten straszny most

I nic się nie tłumaczy wprost

Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno

Aaaaa! Czy ktoś zrozumie to

Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno

Mówicie o mnie, że szalona, że szalona

Mówicie o mnie, ja to samo krzyczę o was

I swoim krzykiem przez powietrz drążę drogę

Po której wszyscy iść w milczeniu mogą

Krzyczę, krzyczę, krzyczę w nieboglosy!

Aaaaa! Ktoś chwyta, woła stój!

Lecz wiem że już nadchodzi czas

Gdy będzie musiał każdy z Was

Uznać ten krzyk, ten krzyk, ten krzyk z mych niemych ust

Za swój!

słowa : Agata Grzegorczyk, muzyka : Stefan Brzozowski 

Mamy tutaj swoje drogi

Swoich serc i stuk i puk

Mamy tutaj swoje progi

Ciężkie oczy mimo snu

Mamy tutaj swoje lasy

Zagajniki ciekawości

Zapatrzenia w jeziora

Długie noce bez miłości

Tutaj mamy swoje dachy

W okna wiecznie zaglądania

Tutaj mamy swoje miejsca

Tak po prostu, bez pytania

Wszystkie końce i początki

Od „dzień dobry” aż „do jutra”

Nie spotkania przypadkowe

Łzy jak grochy

Nie bądź smutna

Tutaj mamy to co mamy

Ani lepsze, ani gorsze

Złotych myśli ciężkie ramy

Na podwórku stare porsche

Mamy tutaj naszych matek

Ojców naszych slajd rzucony

Drogowskazy od przeszłości

Po przyszłości nowe tomy

Tutaj mamy swoje miejsce

Lepszych dni szalony omam

Tutaj mamy sami siebie

Sami siebie śpiewam o nas

 słowa : Krystyna Arciszewska, muzyka : Stefan Brzozowski 

Nie myśl nawet

Że można byłoby jeszcze raz

Zaczynać od tego samego

Nic z tego

Od tego samego

Już zaczynać nie można

To już nie to samo

To już nie ta wiosna

Nie ta sama

Nawet liście na drzewach nie takie

Zupełnie inne poranki

To już nie to samo

Nawet gdyby tak zacząć było można

To czy wróci ta wiosna

I czy my się nie zgubimy w tym wszystkim

Niby ci sami a jeśli ci sami nie inni

To czego znowu w tej wiośnie szukamy

Jeśli znowu tego samego, to przecież znowu nic z tego

A jeśli czegoś innego

To czego?

 słowa : Agata Grzegorczyk, muzyka : Stefan Brzozowski

Tu na cichej pokoje

Niepokoje, nie swoje nie cudze

Czasem cicho jest strasznie

Aż milczenie w nas zaśnie

Ktoś się budzi

Niechętnie wychodzi spod kołdry

Na dzień dobry trochę strawy i kawy

W radiu speaker bez wprawy coś spika

A przed wyjściem

Do lustra

Zegar gada, że szósta

Więc w drogę,  więc w drogę, więc w drogę

Zamki

Zgrzyty

Gdzieś klucze

Po kieszeniach

Nim wrócę

Gdzieś, wrócę

Tu na cichej pokoje

Niepokoje, nie swoje nie cudze

Czasem cicho jest strasznie

Aż milczenie w nas zaśnie

Oni przyjdą po pracy zrobią pranie, zebranie

Tak samo zrobią hałas i raban

Że im mąż nie pomaga że żona, że są dzieci lub nie ma

Że gdzieś pierzchły marzenia

Po drodze, po drodze, po drodze

Że na cichej pokoje

Niepokoje, nie swoje nie cudze

Czasem cicho jest strasznie

Aż milczenie w nas zaśnie

słowa : Agata Grzegorczyk, muzyka : Stefan Brzozowski 

Na Prostej ktoś się cieszy że życie jest znośne

Ktoś chce dostać parę groszy

Inny zgubił całą resztę

Ktoś się cieszy, że jestem

Na Prostej siada człowiek na skwerze przy moście

Po alejkach wzdłuż Łyny chodzą skauci i skiny

Całe rodziny

Siada człowiek na skwerze przy moście

Na Prostej gra i śpiewa, coś nuci bezgłośnie

W jednym miejscu pod sklepem w starych spodniach i czapie

Gra i śpiewa

Zebrali się gapie

Na Prostej życie mija troszeczkę ukośnie

Kup mi kwiaty w arkadach

Coś padało, nie pada

Na Prostej życie mija troszeczkę ukośnie

Na prostej chodzą sobie zazdrośnie

Tacy którzy za czymś gonią

Co nie spieszą się za nadto

Podmiejscy nierzadko

Na prostej

Na prostej

Na prostej

Na prostej

Na Prostej ktoś się cieszy że życie jest znośne

Ktoś chce dostać parę groszy

Inny zgubił całą resztę

Ktoś się cieszy, że jestem

Na Prostej siada człowiek na skwerze przy moście

Po alejkach wzdłuż Łyny chodzą skauci i skiny

Całe rodziny

Siada człowiek na skwerze przy moście

Na Prostej gra i śpiewa coś nuci bezgłośnie

W jednym miejscu pod sklepem w starych spodniach i czapie

Gra i śpiewa

Zebrali się gapie

Na prostej wszyscy poszli

I wy się wynoście

Ja tu sobie poczekam

Będę tańczyć kankana wszyscy poszli ja zostaję do rana

Na Prostej

Na Prostej

Na Prostej

Na Prostej

słowa i muzyka : Mieczysław Nowak

Czemu tak patrzysz na mnie?

Co zobaczyć chcesz?

Ja nie płaczę, to nie łzy, to deszcz..

Przecież sama dobrze wiesz

Wszystko będzie tak jak chcesz

Barbaro!

Uwierz mi, ja nie kłamię

Ja nie tracę słów

Chcę byś do mnie dziś wróciła znów

Przecież sama dobrze wiesz

Wszystko będzie tak jak chcesz

Barbaro!

Jesteś mą gwiazdą, jesteś mą wiosną

Sennym marzeniem, myślą radosną

Baśka- dla  Ciebie zmienię świat!

Baśka- czy jestem Ciebie wart?

Oddałbym wszystko bo jesteś inna

Za jeden uśmiech, jedno spojrzenie

Baśka- dla  Ciebie zmienię świat!

Baśka- czy jestem Ciebie wart?

Gdy jestem sam, myślami biegnę

Do tej wybranej jak rzeki wiernej

Baśka- dla  Ciebie zmienię świat!

Baśka- czy jestem Ciebie wart?

Więc czemu tak patrzysz na mnie?

Co zobaczyć chcesz?

Ja nie płaczę, to nie łzy, to deszcz..

Przecież sama dobrze wiesz

Wszystko będzie tak jak chcesz

Barbaro!

Uwierz mi, ja nie kłamię

Ja nie tracę słów

Chcę byś do mnie dziś wróciła znów

Przecież sama dobrze wiesz

Wszystko będzie tak jak chcesz

Barbaro!

słowa : Krystyna Arciszewska, muzyka : Stefan Brzozowski 

Biega sobie po Zatorzu choć to nie jest żaden dramat

Po budynkach i po dworzu jakaś Muza rozczochrana

Lata sobie po ulicach Żeromskiego czy Fałata

Ty też możesz ją zobaczyć w środku zimy w pełni lata

Fruwa sobie nieustannie wymachując skrzydełkami

Lub przysiądzie na fontannie by rozmawiać z łabędziami

To zaśmieje się perliście i postrząsa krople z rosy

*To z zadumą dmuchnie w liście lub rozedrze wniebogłosy

Gdy spogląda z uwielbieniem na osiedle za torami

To okrywa je marzeniem które pozostaje z nami

Jagiellońska jest jej domem stary cmentarz przy niej ożył

Radość spływa z nią na ziemię w noc czy w dzień o każdej porze

Biega sobie po zatorzu w tęczy barwach umazana

Zanurzona w uczuć morzu jakaś muza rozczochrana

Biega sobie po Zatorzu choć to nie jest żaden dramat

Po budynkach i po dworzu jakaś Muza rozczochrana